دیرگاهیست کمان نظردوست غم است
خاطرآزردن بیگانه ز عشاق کم است
ساز میخانه هوای صنم  و  جان  باید
گوشه چشم توعمریست زمیخانه نم است
پادشاه  دوجهان  خسرو خوبان  نظری
که دل وحشی ام ای دوست به پای تورم است
گفته معشوق تو هم اربده وار امده ای
بنگر خون به جگر کردنتان مثل هم است
چشم بارانی تو .چیست سبب یار بگو
اه بیگانه هوای صنمی در پرم است
اه معشوق صفاخود صنمی سرت چیست
دولت وصل خداوند جهان بر سرم است
بپذیر  این غزل  سوخته  جان  مرا
که رها نیز چو عشاق وفا از عجم است

تقدیم به پیشگاه موعود امدنی.امام عاشق.مهدی منتظر

سروده شد در 20/3/89 ساعت 10:20

رها